Ogłoszenie

**HTXx** · 14-06-2014, 01:00

Proponuję jeszcze jeden post o resuscytacji u dzieci

**Alanos77** · 12-07-2015, 21:27

Zgodzę się z wszystkim lecz o jednej sprawie kluczowej tu zapomniano,a więc udrażnianie dróg oddechowych-podano tu 1 sposób a są 2 sposoby i to ten drugi większości wypadków drogowych musi byc używany-czyli udrażnianie dróg oddechowych pacjenta potencjalnie urazowego czyli z podejrzeniem urazu kręgosłupa a w WYPADKACH KOMUNIKACYJNYCH 95 % poszkodowanych są to poszkodowani z urazem kręgosłupa,czyli zawsze przy wypadku drogowym przyjmujcie iż poszkodowany jest poszkodowanym potencjalnie urazowym i podczas jego NZK kiedy rozpoczynacie RKO nie udrażniajcie dróg oddechowych poprzes odchylenie głowy do tyłu,musicie stagbilizować odcinek szyjny a udrażnianie odbywa się poprzez wysunięcie żuchwy poszkodowanego do przodu własnymi kciukami.Fachowo tak się to robi :

Metody udrażniania dróg
oddechowych u pacjenta urazowego podczas NZK przy RKO:

Bezprzyrządowe:
- użycie zmodyfikowanych rękoczynów

Zmodyfikowane rękoczyny
Obejmują zmodyfikowane uniesienie lub
wysunięcie żuchwy (manewr Esmarcha).
Modyfikacje te mają na celu ochronę szyjnego
odcinka kręgosłupa.

Należy stosować techniki udrażniania dróg
oddechowych adekwatne do swoich
umiejętności

kilka materiałów ratowniczych z kursów Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy - KPP -:

Procedury ratownicze z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy
1. Sekwencja założeń taktycznych w ratownictwie medycznym
2. Sekwencja medycznych działań ratowniczych
3. Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dorosłych (RKO)
4. Postępowanie w zatrzymaniu krążenia u dzieci, niemowląt, noworodków (RKO)
5. Obrażenia i podejrzenie obrażeń głowy
6. Obrażenia i podejrzenie obrażeń kręgosłupa
7. Obrażenia i podejrzenie obrażeń klatki piersiowej
8. Obrażenia i podejrzenie obrażeń brzucha
9. Obrażenia i podejrzenie obrażeń miednicy
10. Obrażenia i podejrzenie obrażeń narządu ruchu
11. Rany
12. Amputacja urazowa
13. Wstrząs hipowolemiczny – postępowanie wstępne
14. Oparzenie termiczne
15. Oparzenie chemiczne
16. Zatrucie wziewne
17. Tonięcie
18. Wychłodzenie
19. Zaburzenia krążeniowo – oddechowe w stanach nieurazowych
20. Drgawki
21. Kobieta w widocznej ciąży w stanie zagrożenia życia/zdrowia
22. Wsparcie psychiczne

I na koniec jeszcze Apel do wszystkich-Nie bójcie się udzielać pomocy,pierwsze 3 minuty decydują o życiu chorego to wy stojąc i patrząc na niego trzymacie jego życie w swych rękach-On na was liczy,naprawde uwierzcie nie ma większej satysfakcji kiedy jedziesz z RKO podczas NZK i udaje ci sie pacjęta wrócić z tunelu ze światełkiem nie ma nic cenniejszego,proszę pomagajcie nie bójcie się !!!! Dziękuję.

Przepraszam musiałem.
Jestem Ratownikiem Górniczym oraz Medycznym.
Służe materiałami szkoleniowymi z zakresu KPP, jak co pisać.

**Alanos77** · 12-07-2015, 21:34

RKO u dzieci i niemowląt

Algorytm postępowania resuscytacyjnego w przypadku zatrzymania krążenia u dzieci lub niemowląt różni się od algorytmu, który wykonujemy u osoby dorosłej. Różnice te wynikają ze specyficznej budowy anatomicznej, innej fizjologii oraz z czynników powodujących zatrzymanie krążenia

1. OCENA BEZPIECZEŃSTWA !

Przed przystąpieniem do jakichkolwiek czynności zadbaj o bezpieczeństwo własne i otoczenia. Potraktuj ten punkt jako priorytetowy. Wypadki zdarzają się także ratownikom. Jeżeli coś stanie się tobie, może to uniemożliwić prowadzenia sprawnej akcji ratunkowej, a także spowoduje zwiększenie liczby poszkodowanych, którym potrzebna będzie pomoc innych osób.

Zanim podejdziemy do osoby poszkodowanej zatrzymaj się i odpowiedz sobie na pytanie czy miejsce w którym się znalazłeś jest bezpieczne.

Zwróćmy uwagę m.in. na:
• czy w pomieszczeniu nie ma dymu lub trujących oparów
• czy w pobliżu poszkodowanego nie ma źródeł prądu, który mógłby porazić ratownika
• czy poszkodowany nie leży pod czymś, co w każdej chwili może spaść na głowę jego i ratownika
• czy miejsce nie jest zagrożone wybuchem lub pożarem;

Jest to tylko kilka punktów na które musimy zwrócić uwagę. Oczywiście każda sytuacja będzie zmuszała nas do rozważenia innych zagrożeń,

Jeżeli stwierdzamy, że dane miejsce nie jest bezpieczne to nasze działania powinny ograniczyć się jedynie do wezwania odpowiednich służb ratunkowych i poinformowaniu innych o zagrożeniu

2. OCENA PRZYTOMNOŚCI

Jeżeli miejsce jest bezpieczne to przechodzimy do oceny stanu przytomności dziecka. Oceniając przytomność dziecka pamiętajmy o doborze odpowiednich słów i właściwego zachowania wobec małego człowieka. Więcej delikatności i uwagi wymagać będzie ocena przytomności u niemowlęcia. Przytomne niemowlę najprawdopodobniej zareaguje na sam głos i dotyk. Nie zrozumie naszych poleceń. Spokojnie ale dostatecznie głośno odezwij się do niemowlęcia, delikatnie chwyć za rączkę lub stópkę i pomasuj

Przytomne niemowlę powinno zareagować na ten czynności. Nawet głośny płacz jest lepszym objawem niż brak reakcji. Bowiem płacz dziecka wskazuje nam że oddech i krążenie maluszka są zachowane.

Nie wolno:
- polewać dziecka wodą
- gwałtownie szarpać i trząść
- uderzać
- kłuć
- szczypać

3. WOŁANIE O POMOC

Jeżeli stwierdziliśmy, że dziecko jest nieprzytomne wołamy na pomoc inne osoby (świadków, przechodniów, kogokolwiek kto mógłby nam pomóc)

W tym miejscu naszego algorytmu nie wzywamy jeszcze pogotowia ratunkowego. Musimy stwierdzić czy mamy do czynienia z zatrzymaniem krążenia, czy jest to tylko utrata przytomności. Będzie to istotne przy wzywaniu karetki. Dyspozytor zapewne zapyta nas czy dziecko oddycha i skieruje na miejsce wezwania stosowny zespół medyczny.

Jeśli dookoła jest tłum, wołanie w stylu "Halo! Czy ktoś może mi pomóc? Pomocy!" na niewiele się zda. Po takiej próbie wezwania pomocy, najprawdopodobniej zostaniemy sami z poszkodowanym.

Lepszą formą wezwania pomocy jest taki sposób w którym skierujemy się do konkretnej osoby, np.:

"Pan w niebieskim płaszczu (wskazujemy palcem) będę potrzebował Pana pomocy. Proszę tu podejść”

Jeżeli taka próba skończy się niepowodzeniem, nie kłócimy się. Bez wahania skieruj swoje polecenie do innej osoby.

4. UDROŻNIENIE DRÓG ODDECHOWYCH

Anatomia naszego układa oddechowego sprawia, że do niedrożności może dojść bardzo łatwo. Drogi pokarmowa i oddechowa na pewnej wysokości łączą się ze sobą i nawet język może skutecznie zamknąć światło tchawicy, utrudniając lub uniemożliwiając oddech.

Zabezpiecz drożność dróg oddechowych
W przypadku dzieci czynność udrażniająca drogi oddechowe wygląda tak samo jak u dorosłych:

Postępuj:
-Dłoń pierwszej ręki połóż na czole poszkodowanego
-Palce dłoni ręki drugiej oprzyj na twardych częściach żuchwy dziecka
-Delikatnym ruchem odchyl głowę dziecka ku tyłowi
Pamiętaj żeby takie odchylenie głowy utrzymać. Możesz zlecić to sobie, którą wezwałeś na pomoc.

Niemowlęta:

U niemowląt zabieg ten będzie wymagał nieco modyfikacji. Anatomia dróg oddechowych u niemowlęcia różnie się od budowy dróg starszego dziecka, czy dorosłego. W tym wypadku przygięcie jak i mocne odgięcie głowy do tyłu będzie skutkowało zamknięciem światła tchawicy. Tym samym utrudnienie oddychania.

Zaleca się takie odgięcie główki by czubek noska był w jednej linii z bródką naszego malucha.

Można to osiągnąć przez podłożenie pod plecy zwiniętego, odpowiedniej grubości kocyka czy tez ręcznika.

5. OCENA ODDECHU

Jeżeli drogi oddechowe są drożne, przystępujemy do oceny oddechu.

Stosujemy zasadę:
-widzę
-słyszę
-czuję

Udrożnij drogi oddechowe, w sposób opisany powyżej, przytykamy ucho do ust i nosa naszego poszkodowanego. Wzrok skieruj w stronę klatki piersiowej nieprzytomnego dziecka.

Staraj się usłyszeć oddech, na policzku poczuć ruch powietrza, a wzrokiem oceń, czy klatka piersiowa poszkodowanego unosi się i opada, w rytm oddechów.

Na czynność tę poświęć 10 sekund.

Oceń czy dziecko oddycha. Jeżeli oddycha bardzo prosto możesz policzyć ile wykonuje oddechów na minutę. Np.: w czasie 10 sekund dziecko wykonało 3 oddechy, przemnóż 3*6. Wynik to ilość oddechów na minutę. Tę informację przekażesz później dyspozytorowi pogotowia.

6. 5 ODDECHÓW RATOWNICZYCH

Jeżeli dziecko lub niemowlę nie oddycha, wykonaj 5 wdechów ratowniczych.

Udrażniamy drogi oddechowe, w taki sam sposób jak opisano powyżej, obejmij ustami usta dziecka, a w przypadku niemowlęcia - zarówno usta jak i nos, a następnie wdmuchnij powietrze do płuc poszkodowanego. Dobrze przed wykonaniem tego zabiegu wykonać parę głębokich oddechów, by dostarczyć dziecku (niemowlęciu) więcej tlenu.

Nie wdmuchuj zbyt dużej objętości powietrza. W przypadku dziecka wdmuchnij tylko tyle powietrza ile nabierasz z zwyczajnym wdechu

Niemowlęciu wdmuchnij tylko tyle powietrza ile mieści się w twoich ustach.

Po wykonaniu każdego wdechu pozwalamy by klatka opadła samoczynnie.

(obserwujemy, czy podczas wdechy klatka piersiowa unosi się!)

Jeżeli klatka piersiowa dziecka nie unosi się, udrożnij jeszcze raz drogi oddechowe. Zobacz czy w jamie ustnej nie ma ciał obcych. Nigdy nie wkładaj palców do jamy ustnej na oślep. Zawsze wykonuj ten zabieg pod kontrolą wzroku!

Nagłe zatrzymanie krążenia u dziecka jest niezwykle rzadkie. Zazwyczaj zatrzymanie krążenia jest następstwem zatrzymania oddechu. Odwrotnie niż u dorosłych. Często zdarza się, że same wykonanie pierwszych 5 oddechów ratowniczych przywraca dziecku funkcję życiowe!

7. UCISKI KLATKI PIERSIOWEJ

Na potrzeby podstawowego algorytmu resuscytacyjnego u dzieci ujednolicono ilość uciśnięć klatki piersiowej i wdechów ratowniczych

U dzieci masaż serca prowadzimy jedną ręką. Przyłóż rękę do klatki piersiowej ok. 2 cm nad wyrostkiem mieczykowatym (by długo nie szukać, prowadź masaż serca w linii między sutkowej, czyli nieco poniżej środka mostka klatki piersiowej). Wykonuj uciśnięcia z częstotliwością ok. 100 uciśnięć na minutę, na głębokość ok. 1/3 wymiaru przednio tylnego klatki piersiowej (wymiar 1/3 od klatki do pleców)

W przypadku niemowląt, prowadź masaż serca przy użyciu dwóch palców jednaj ręki. Wykonuj uciśnięcia z częstotliwością ok. 100 uciśnięć na minutę, na głębokość ok. 1/3 wymiaru przednio tylnego klatki piersiowej (wymiar 1/3 od klatki do pleców)

8. 2 ODDECHY RATOWNICZE

Po 30 uciśnięciach, wykonaj 2 wdechy. Wdechy wykonuj taką samą techniką jak w przypadku pierwszych 5 wdechów ratowniczych, opisanych powyżej. Pamiętaj, że po wykonaniu każdego wdechu musisz oderwać swoje usta od ust poszkodowanego i pozwolić by klatka opadła samodzielnie.

9. WEZWANIE AMBULANSU 999, 112

Jeżeli możemy wykorzystać kogokolwiek ze świadków zdarzenia to po stwierdzeniu, że dziecko nie oddycha prosimy by osoba ta wezwała ambulans (999 lub 112)

Jeżeli działamy w pojedynkę to wzywamy ambulans dopiero po 1 minucie prowadzenia resuscytacji. Telefon na pogotowie schodzi na dalszy plan, ponieważ dziecko/niemowlę jest niezwykle wrażliwe na niedotlenienie. Zapewniamy poszkodowanemu krążenie i oddech przed przerwą na wykonanie telefonu na pogotowie.

Resuscytację prowadzimy do powrotu oddechu lub do przyjazdu ambulansu i przejęcia resuscytacji przez zespół medyczny.

Ogłoszenie

RKO- czyli co z czym się je

RKO- czyli co z czym się je

Comment

Comment

Comment